Bilbao in beeld: van pintxos tot panorama’s

Een zachte landing op Plaza Nuevo

Tot lunchtijd ben ik nog thuis aan het werk, maar tegen borreltijd schuif ik aan bij Gure Toki, dat een beetje verstopt ligt in een hoek van het gezellige Plaza Nuevo in Bilbao. Slechts twee uur vliegen en twintig minuten met een Uber later zit ik aan de pintxos. Deze Baskische hapjes op een stokje zijn vriendelijk geprijsd en smaken perfect bij het verfrissend koele glas txakoli dat ik aan de bar bestel. Even wennen is het wel: pintxos bestel je aan de bar, waarna je een plekje zoekt op het terras of gewoon blijft staan. Er is geen bediening.

Later die avond wandel ik in een paar minuten naar mijn hotel. De temperatuur is heerlijk en de sfeer ontspannen. Tijdig naar bed: morgen wil ik vroeg op pad.

Ochtendstilte en American Pancakes

De volgende ochtend ben ik vroeg wakker. Ik reis alleen, dus ik hoef met niemand rekening te houden. Mijn hotel biedt geen ontbijt, dus ik trek eropuit om de oude wijk Casco Viejo te verkennen. Al snel beland ik bij de The Beetle Bar. De roze luiken en het gezellige terras trekken mijn aandacht. De koffie is top en de American pancakes ronduit verrukkelijk.

Met een volle buik dwaal ik door de kleurrijke steegjes. De stad ontwaakt: winkels openen hun deuren, bewoners halen ontbijt en ouderen keuvelen op bankjes in de zon. Het zachte ochtendlicht maakt mijn foto’s extra mooi. Het voelt als een cadeautje om dit moment van de dag mee te maken.

Markt, kunst en een pittige verrassing

Langs de glinsterende rivier Nervión loop ik naar Mercado de la Ribera, een overdekte markt vol pintxos, verse vis, pepers en olijven. Een verkoper laat me een Spaans pepertje proeven, dat ik meeneem voor een collega met een voorliefde voor pepers kweken. Daarna steek ik via één van de bruggen over naar de rauwe wijk San Francisco, waar culturen, geuren en creativiteit samenkomen.

Mijn volgende stop is het iconische Guggenheim Museum. Onderweg scoor ik bij Cokooncafé nog een café con leche en een palmera, een zoet hartvormig bladerdeeggebakje. Bij het Guggenheim is het druk, maar ik hoef niet lang in de rij, omdat ik mijn tickets online bestelde. Ik besluit direct de trap te nemen naar de 3^e verdieping en bovenin te beginnen om de drukte te vermijden. Een goede keuze. Daar word ik verrast door de beroemde tulpen van Jeff Koons en een enorm schilderij van Andy Warhol. Ik dwaal ongeveer 3 uur door de zalen en kom zowel bekende Nederlandse schilders tegen als verrassende onbekende kunstenaars. De bewegende installaties maken dit museum extra bijzonder.

Bruggen, kliffen en een spontane tip

Na het museum brengt een Uber me naar de indrukwekkende Vizcayabrug. Deze UNESCO werelderfgoed brug is duidelijk zichtbaar ontworpen door een leerling van Gustav Eiffel. Vanwege mijn hoogtevrees ga ik niet met de lift naar boven om te genieten van het uitzicht. Ook de overtocht met de gondel laat ik aan me voorbij gaan. Ik haal ergens een broodje en zoek een bankje op bij de kade. Hier geniet ik in de zon van het uitzicht op deze fantastische zwevende brug, langsvarende bootjes en reuring op de wandelpromenade. Een Spaanse vrouw tipt me een wandeling naar de kliffen van Getxo. Dankzij haar haal ik een gratis kaart bij een klein kantoortje naast het park.

De wandeling is zes kilometer, maar na drie kilometer heb je al prachtig uitzicht. Ik loop tot halverwege, zoek schaduw op een terras en bestel een glas verfrissende limonade. Vanaf hier kijk ik uit over het drukke strand en de levendige boulevard. Na twintig minuten staat mijn Uber alweer klaar.

Paniek in Zorrotzaurre (en een opgeluchte zucht)

Ik ben nog maar net afgezet in de creatieve wijk Zorrotzaurre, als ik me realiseer dat ik mijn fotocamera in de Uber heb laten liggen. Paniek! Gelukkig kun je via de app eenvoudig met de chauffeur in contact komen. Hoewel hij geen woord Engels spreekt begrijpt hij al snel wat ik bedoel als ik het over mijn camera heb en na enkele minuten komt hij gelukkig aangereden. Nu kan ik in alle rust deze upcoming wijk gaan bekijken.

Zorrotzaurre zelf blijkt een mix van oude pakhuizen, street art en een vintage winkel. In een klein barretje vertelt de eigenaresse, verbaasd over mijn bezoek, dat hier “eigenlijk niets is.” Maar ze wijst me wel een paar filmlocaties aan. Na een korte wandeling door de wijk keer ik terug richting het centrum en ontdek onderweg een charmant pleintje met bloemen en een fontein, perfect om mijn waterfles bij te vullen.

Groen, ijs en een moment van rust

De tocht terug is lang en pittig in de hete zon. Vlak voor het centrum stuit ik op het Parque de Doña Casilda. Er is ijs. Precies wat ik nodig heb. Net als de locals zoek ik een schaduwplek onder de bomen ga in het gras zitten. Na een korte pauze wandel ik via de hippe wijk Indautxu terug naar mijn hotel. Even uitrusten, dan terug naar Plaza Nuevo voor een avond vol pintxos.

Hoog boven de stad

De volgende ochtend wil ik naar het uitkijkpunt van Artxanda. Alleen… ik heb per ongeluk het eindpunt van de kabelbaan in mijn navigatie gezet. Dat betekent: 40 minuten klimmen langs steile wegen en trappen. Maar het uitzicht is adembenemend. Bilbao ligt aan mijn voeten: het Guggenheim, de rivier, de omliggende bergen. Voor €2,50 neem ik de funicular naar beneden.

Ik bekijk de kunst buiten rondom het Guggenheim, loop over de beroemde bruggen Zubizuri en de Puente de la Salve, en lunch bij El Globo. Daarna slenter ik door pintxosstraat Calle Ledesma en breng nog een kort bezoek aan Azkuna Zentroa, waar ik het zwembad met glazen bodem bekijk en een expositie van Chiharu Shiota diepe indruk maakt.

Van de Puppy naar de kliffen

Op mijn laatste dag wacht een georganiseerde dagtrip. Om 9 uur verzamel ik bij de bloemenhond Puppy voor het Guggenheim. De bus brengt me langs het rotseiland Gaztelugatxe, het surfplaatsje Mundaka en het historische Guernica. Hoewel ik het lastig vind mijn eigen reistempo los te laten tijdens zo’n tour, verrast de schoonheid van de natuur en de rijke geschiedenis net buiten Bilbao me enorm. ’s Avonds kijk ik terug op een geslaagde dag.

Zo dichtbij, zo bijzonder

Wat is het toch bijzonder dat je op slechts twee uur vliegen van Nederland zó veel cultuur, natuur en sfeer vindt. Bilbao voelt als een verborgen parel: modern en authentiek, bruisend en ontspannen. Een bestemming die smaakt naar meer èn vaker!