Het bord aan het begin van de Transalpina route in RoemeniëEen tocht over de Transalpina (DN67C) in Roemenië, ook wel ‘de King’s Road’ genoemd, is een waanzinnig mooie route die ook wel eens vergeleken wordt met de Großglockner Hochalpenstraße. Je kunt ‘m twee richtingen op rijden, maar wij zijn gestart vanaf Sebeș en zijn van noord naar zuid gereden. Ik had gelezen dat dit het mooiste is qua uitzichten. In deze blog vertel ik alles over mijn ervaring met deze route. Ik neem je mee door pittoreske dorpjes, bergen, meren en haarspeldbochten, helemaal naar Novaci.

Lees ook: De Bicaz kloof en een rondje rond Lake Bicaz

Geschiedenis van de Transalpina route

  • Oorspronkelijk was de Transalpina een kuddepadenroute, ook wel Poteca Dracului genoemd, gebruikt door schapenherders om de Carpathen over te steken. Nog steeds zie je onderweg veel schapenhouders met hun kudde.
  • Al in 1731 was er een voorstel door Oostenrijkse autoriteiten om een transcarpatische weg aan te leggen.
  • In de jaren 1934–1939 werd de weg geherstructureerd als strategische route door Konings Carol II; de officiële opening was in 1939.
  • In de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Duitsers de weg voor militaire doeleinden.
  • Na jaren verwaarlozing begon in 2008–2009 de modernisering; de weg werd heropend rond 2012–2015.

zicht op de bergen en hoogvlakte tijdens de transalpijns route

Een chronologisch verslag van mijn route over de Transalpina

Hoewel geadviseerd wordt om vroeg te vertrekken vanwege het mooie ochtendlicht, lukte dat ons niet. Wij vertrokken om 10:30 uur vanuit Sebeș (Sebesen) met de auto. In het begin rijd je nog door dorpjes en wat bossen, maar al snel kom je in de bergen terecht.

Fotostop bij stuwmeer

Na ongeveer een half uur kwamen we bij het eerste stuwmeer aan. Een mooi punt voor een foto: helder water met bergen op de achtergrond. Er zijn maar weinig plekken langs de weg waar je even veilig kunt staan, gelukkig was het niet druk.

Langs een onbemand kraampje met honing

Vlak daarna kwamen we een kraampje met verschillende soorten honing tegen. We hadden geen idee wat het allemaal betekende, maar met Google Translate kwamen we een heel eind. We kozen uiteindelijk voor frambozen honing en namen 3 potjes mee. Geld kon je gewoon achterlaten in een doos die erbij stond. Op goed vertrouwen, toch wel mooi dat dat daar nog kan.

een kraampje met honing onderweg in Roemenië

Stuwdam en kraampjes

We reden verder op de route, niet lang erna kwamen we langs een natuurlijke bron met water uit de bergen. Twee mannen stonden hier grote flessen water te vullen, ik vulde zelf ook mijn waterflesje. Daarna kwamen we het volgende stuwmeer tegen. Hier staan allerlei kraampjes. Ik had trek in koffie, maar geen van de kraampjes verkocht koffie helaas. Wel allerlei lokale kazen, worsten en langos.

Lacul Oașa

Weer een stukje verder (net voorbij de stuwdam) kwamen we aan bij Lacul Oașa. Een prachtig meer! Ook hier tref je weer gezellige kraampjes, opnieuw langoși en een restaurantje waar je eindelijk koffie (geen decaf) of ijs kan krijgen. Loop vanaf het restaurant een klein stukje door het bos naar het meer. Hier kun je genieten van het uitzicht in een hangmat. Prachtig plekje, echt een hidden gem! De meeste mensen blijven namelijk op het terras zitten.

Lacul Oașa in Roemenië

Door het bos naar de rivier

We begonnen inmiddels zelf ook wel trek te krijgen. ’s Morgens hadden we broodjes gekocht voor een picknick, dus we keken uit naar een mooie picknickplek. Eerst kwamen we nog door veel bosrijk gebied zonder uitzicht, maar ik had in mijn hoofd dat ik een plek mét uitzicht wilde, dus we reden nog even verder. We vonden uiteindelijk de perfecte plek net over de brug rechts bij rivier Råul. Ik had vanaf huis een picknickkleed meegenomen, wat ik neerlegde naast de rivier. De kinderen gingen er meteen in met hun voeten, ze vonden het heerlijk!

Picknicken bij een riviertje langs de Transalpina

Stan Ștefan en de ezeltjes

Nadat we de picknickspullen netjes hadden opgeruimd en ons afval hadden meegenomen (zo zonde altijd als mensen hun troep in de natuur achterlaten!) reden we weer verder. De weg werd nu steeds mooier, het ene na het andere uitkijkpunt kwam voorbij. Helaas kun je niet makkelijk langs de weg stoppen. Op een bepaald moment kwam er een plek met wederom kraampjes, Stan Stefan heette het. Dit is een leuke stop, want er zijn ezeltjes! Ze lopen rond over de parkeerplaats en in de weide ernaast. We konden ze zo aaien.

een ezeltje onderweg in Roemenië

Mălaia, hoogtepunt van de route

Mălaia en de Udele Pass zijn het hoogste punt van de route. Dat zie je ook meteen, via haarspeldbochten kom je steeds hoger. Tussendoor is er nog een kleine afdaling om vervolgens opnieuw omhoog te gaan. Ook hier vind je weer plekken met winkeltjes, eettentjes en vooral waanzinnige uitzichten. Verwacht geen culinaire hoogstandjes, het zijn vooral broodjes met worst, pizza’s en langos die je kunt krijgen. Ook koffie vind je bijna nergens, dat vond ik echt jammer. Volgende keer neem ik mijn eigen thermoskan wel mee. Zo heerlijk altijd om te genieten van een koffietje met uitzicht op de bergen. Na deze stop gingen we over de berg en door haarspeldbochten richting Rânca. Je ziet het al in de verte liggen.

Uitzicht richting de Udele Pass

Rânca

Rânca is een wintersportstadje, maar wel charmant. Er zitten diverse accommodaties en restaurants. Het ziet er gezellig uit. Wij reden door tot net na het dorpje. Bij restaurant Alessie kon je namelijk wèl koffie (geen decaf trouwens) krijgen en daar was ik wel aan toe! Helaas was er geen mooi uitzicht vanaf het terras daar, een restaurant eerder had dat wel dus die kan ik ook aanraden. Heerlijk om even uit te rusten en een paar laatste foto’s te maken voor we aan het laatste stukje van de route begonnen.

Zicht op het dorp Rânca

Laatste haarspeldbochten

De prachtige route komt nu bijna aan het eind: nog ongeveer een half uur rijden tot Novaci. De laatste haarspeldbochten troffen we nog koeien op de weg. Die waren we eerder ook al ergens tegengekomen. Er komt nog een uitzichtpunt met de naam Belvedere Novaci, maar hier konden we lastig stoppen. Was wel leuk geweest voor nog een laatste foto.

Afdaling naar Novaci

Tot slot daal je af naar Novaci. Hier zit een leuk koffietentje met de naam Novicoff. Je kunt hier ontbijten, lunchen en dineren. Bezoek ook het hooggelegen kerkje. Eventueel kun je hier tanken als dat nodig is. Wij kwamen hier aan om 18.00 uur en hadden dus ongeveer 8 uur gedaan over de hele route, inclusief stoppen.

Activiteiten en tips per type bezoeker

De weg is geliefd bij zowel fietsers als motorrijders vanwege de uitdagende haarspelden en adembenemende hoogteverschillen. Die kom je dus ook regelmatig tegen. Houd daar als automobilist dus rekening mee.

Wandelen & overnachten

Langs de route zijn er mogelijkheden om te overnachten (bijvoorbeeld bij Rânca of Novaci) en van daaruit wandelingen te maken in de bergen. Wil je dus optimaal genieten van je rit over de Transalpina en je hebt er de tijd voor, plan dan een overnachting in.

Motorrijders over een bochtige weg langs de Transalpina in Roemenië

Fotografie

Onderweg kom je genoeg fotogenieke plekken tegen: meren, stuwdammen, hoogvlaktes, scherpe bochten, vlinders, bossen, beekjes en nog veel meer. Vergeet dus zeker je camera niet. Ik had zelf twee lenzen mee, een groothoeklens en een zoomlens om ook wat meer details te kunnen fotograferen.

Koeien op de weg tijdens de Transalpina route

Kom je wilde beren tegen langs de Transalpina?

Wie zich hoop dat er net als bij de Transfăgărășan ook wilde beren te vinden zijn moet ik helaas teleurstellen: in dit gebied zul je ze niet tegenkomen. Ik heb ze niet gezien en ik heb het een paar keer gevraagd aan de locals bij de verschillende kraampjes onderweg.

Webcam & live updates

Als je het weer en het zicht wil checken langs de Transalpina, dan kun je via deze website diverse webcams in het gebied bekijken. Dit zegt natuurlijk alleen iets over dat moment, want een paar uur later kan het alweer anders zijn. Toch kan het handig zijn, want als het volop bewolkt is en je ziet nauwelijks iets, kun je misschien beter een andere dag de route rijden.

Vrouw die maïskolf verkoopt onderweg op de route door Roemenië

⁠Veelgestelde vragen (FAQ)

Hoe hoog is de Transalpina?

Het hoogste punt is de Urdele Pass op 2.145 meter.

Hoe lang is de route?

Ongeveer 148 kilometer van Novaci naar Sebeș of andersom.

Waar begint en eindigt hij?

Zuidelijk bij Novaci (Oltenia) en noordelijk bij Sebeș (Transylvanië).

Wat is mooier: Transfăgărășan of Transalpina?

Transalpina is wilder en ruiger, minder toeristisch, meer charme en historie. Ook heb je meer vergezichten dan bij de Transfăgărășan. Maar de Transfăgărășan heeft wel een paar prachtige punten, meer afwisseling en de beren zijn natuurlijk spectaculair om te zien. Ik zou adviseren om ze allebei te rijden, als je de tijd hebt.

Meest fotogenieke plekken?

Haarspeldbochten, hoogvlaktes, hangmatplek bij Oașa, het stuwmeer, Rânca-uitzicht.

Zijn er beren?

Nee, je komt hier geen beren tegen.

Wanneer is de weg geopend?

Meestal van mei tot oktober (soms tot eind november). Een gedeelte is het hele jaar begaanbaar, maar je kunt ‘m niet volledig rijden als

Entree betalen?

Nee, je hoeft geen entree te betalen. De weg is gratis toegankelijk.

borden met stickers in Roemenië

Laatste update: 19 augustus 2025

Deze pagina kan affiliate links bevatten. Dat betekent dat wanneer je via zo’n link een aankoop doet, wij een kleine commissie verdienen. Dit kost jou niks extra's, maar wij zijn er blij mee. We steken veel tijd en energie in het bijhouden van deze website, zodat alle informatie steeds up to date is. Heb je iets gehad aan de informatie op deze reisblog? Dan zijn we heel dankbaar als je een eventuele boeking via onze website of onze pagina met handige links boekt.
Sommige foto’s in dit artikel zijn ook te koop via Werkaandemuur.nl.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in